"Wspomnienia są jedynym rajem,z którego nie sposób nas wygnać"

Hej Słoneczka!

 

Zapewne każdy z Was posiada wspomnienia zarówno te miłe jak i takie o których  nie chciałby pamiętać.Bardzo często zastanawiam się jak wyglądałoby moje życie gdyby nie udział osób trzecich, dzięki którym na samą myśl robi mi się cieplej na serduszku.

              Za każdym razem gdy sięgam pamięcią wstecz  błądząc po krainie wspomnień zatrzymuję się w miejscu które ma dla mnie szczególne znaczenie.A wszystko za sprawą jednej wyjątkowej osóbki,która namówiła mnie na wspólne wakacje.

Pewnego dnia moja przyjaciółka Ewelina,którą poznałam w szkole o której pisałam w poprzednim poście zaproponowała mi  wakacje w Ciechocinku.Na początku byłam dość sceptycznie nastawiona do tego wyjazdu, jednak po dość długich rozmowach z moja mamą uznałam że to nie jest taki zły pomysł.W ten oto sposób 6 lipca 2009 roku rozpoczęłam dwutygodniowy turnus rehabilitacyjny w ośrodku "Sajgon". Tyle wspaniałych osób,które pojawiły się na mojej drodze,to jest po prostu nie do opisania.Przy nich to wszystko co do tej pory wydawało mi się nieosiągalne poszło w zapomnienie.Czułam się wyjątkowa i spełniona.Czas leciał jak szalony i nim się obejrzałam musiałam wrócić do domu.Dość długo nie mogłam się pozbierać.Pustka która zamieszkała w moim sercu przeszywała mnie całą.

                Dzisiaj,gdy już minęło trzy lata od tamtych pamiętnych wydarzeń stwierdzam,że nie ma sensu dołować się przez to, że coś się skończyło,wręcz przeciwnie należy cieszyć się że coś się przydarzyło,ponieważ jak to pięknie zaśpiewał Maciej Balcer z zespołu Dżem "Chwila,która trwa,może być najlepszą z Twoich chwil"

                                   Buźka;*