"Naprawdę jaka jestem nie wie nikt"

Mam na imię Joanna choć wolę jeśli zwracają się do mnie Asia.Może na samym początku warto byłoby wyjaśnić jak właściwie znalazłam się na tym padolu ziemskim.21 marca 1992 roku na świat przyszła mała,śliczna dziewczynka,o niebieskich oczkach i ciemnych włoskach.Mijały lata i z małej dziewczynki wyrosła kobieta ciekawa świata, która tak jak  każdy ma marzenia,uczucia,oraz cele do których dąży mimo wszelkich przeciwności losu.Od urodzenia choruję na MPD(mózgowe porażenie dziecięce). Przyznam szczerze że dość długo nie mogłam się z tym pogodzić.Bardzo często zadawałam sobie pytanie "dlaczego to właśnie mnie spotkało?"Miałam żal do Boga że taką mnie stworzył.Nie umiałam sobie z tym poradzić.Moje poczucie wartości zostało zaniżone.Nie potrafiłam odnaleźć się wśród ludzi.Śmiało można byłoby powiedzieć że się ich po prostu bałam.Stałam się nieufna i podejrzliwa.Moje życie odmieniło się z chwilą kiedy poszłam do liceum w Konstancinie-Jeziornie,a wszystko dzięki moim rodzicom, którzy mnie wspierali i nieustannie we mnie wierzyli.

                    Pierwsze dni w nowej szkole pamiętam tak dokładnie jakby to było wczoraj.Serce waliło mi jak  oszalałe, nogi miałam jak z waty,a po głowie chodziła  tylko jedna myśl "Jak ja sobie dam radę, z dala od domu i najbliższych?"Jak się później okazało moje obawy  były  bezpodstawne.Dość szybko nawiązałam znajomości,które w niedługm czasie zamieniły się w przyjaźń.Wreszcie poczułam się akceptowana, a przede wszystkim szczęśliwa,bo przecież „To człowiek człowiekowi, jest najbardziej potrzebny do szczęścia”.;)

                   Trzy lata liceum zlecialy w mgnieniu oka.W międzyczasie udało mi się zdać maturę co uważam za największy życiowy sukces jaki udało mi się osiągnąc dzięki  wytrwałej pracy.Teraz z nadzieją i optymizmem patrzę w przyszłość wierząc że będzie już tylko lepiej.;)

Buziaczki :*